جدا از قالب‌گیری تزریقی معمولی که معمولاً برای تولید قطعات تک ماده‌ای استفاده می‌کنیم، قالب‌گیری روی هم و تزریق دوگانه (که به عنوان قالب‌گیری دو مرحله‌ای یا قالب‌گیری تزریقی چند ماده‌ای نیز شناخته می‌شود) هر دو فرآیندهای تولید پیشرفته‌ای هستند که برای تولید محصولاتی با چندین ماده یا لایه استفاده می‌شوند. در اینجا مقایسه دقیقی از این دو فرآیند، از جمله فناوری تولید آنها، تفاوت در ظاهر محصول نهایی و سناریوهای استفاده معمول، ارائه شده است.
قالب‌گیری رویی
فرآیند فناوری تولید:
قالب‌گیری اولیه قطعات:
مرحله اول شامل قالب‌گیری قطعه پایه با استفاده از یک فرآیند قالب‌گیری تزریقی استاندارد است.
قالب‌گیری ثانویه:
سپس قطعه پایه قالب‌گیری شده در قالب دوم قرار می‌گیرد که در آن ماده قالب‌گیری شده تزریق می‌شود. این ماده ثانویه به قطعه اولیه متصل می‌شود و یک قطعه واحد و منسجم با چندین ماده ایجاد می‌کند.
انتخاب مواد:
قالب‌گیری روی هم معمولاً شامل استفاده از موادی با خواص مختلف، مانند پایه پلاستیکی سخت و قالب‌گیری روی هم الاستومر نرم‌تر است. انتخاب مواد به خواص مورد نظر محصول نهایی بستگی دارد.
ظاهر محصول نهایی:
نمای لایه لایه:
محصول نهایی اغلب ظاهری لایه لایه و متمایز دارد، به طوری که ماده پایه به وضوح قابل مشاهده است و ماده قالب‌گیری شده نواحی خاصی را می‌پوشاند. لایه قالب‌گیری شده می‌تواند به قطعه قابلیت (مثلاً گیره‌ها، درزگیرها) یا زیبایی (مثلاً تضاد رنگی) اضافه کند.
تفاوت‌های بافتی:
معمولاً تفاوت قابل توجهی در بافت بین ماده پایه و ماده قالب‌گیری شده وجود دارد که باعث ایجاد بازخورد لمسی یا بهبود ارگونومی می‌شود.
استفاده از سناریوها:
مناسب برای افزودن کارایی و ارگونومی به اجزای موجود.
ایده‌آل برای محصولاتی که به یک ماده ثانویه برای گرفتن، آب‌بندی یا محافظت نیاز دارند.
لوازم الکترونیکی مصرفی:دستگیره‌های نرم برای دستگاه‌هایی مانند تلفن‌های هوشمند، کنترل از راه دور یا دوربین‌ها.
تجهیزات پزشکی:دسته‌ها و دسته‌های ارگونومیک که سطحی راحت و بدون لغزش را فراهم می‌کنند.
قطعات خودرو:دکمه‌ها، دستگیره‌ها و دسته‌ها با سطحی لمسی و ضد لغزش.
ابزار و تجهیزات صنعتی: دسته‌ها و دستگیره‌هایی که راحتی و عملکرد بهتری را ارائه می‌دهند.
تزریق دوگانه (قالب‌گیری دو مرحله‌ای)
فرآیند فناوری تولید:
تزریق مواد اولیه:
این فرآیند با تزریق اولین ماده به داخل قالب آغاز می‌شود. این ماده بخشی از محصول نهایی را تشکیل می‌دهد.
تزریق ماده دوم:
سپس قطعه نیمه‌تمام به حفره دوم در همان قالب یا قالب جداگانه‌ای منتقل می‌شود که در آنجا ماده دوم تزریق می‌شود. ماده دوم با ماده اول پیوند برقرار می‌کند تا یک قطعه واحد و منسجم تشکیل شود.
قالب‌گیری یکپارچه:
این دو ماده در یک فرآیند بسیار هماهنگ، اغلب با استفاده از ماشین‌های قالب‌گیری تزریقی چند ماده‌ای تخصصی، تزریق می‌شوند. این فرآیند امکان ایجاد هندسه‌های پیچیده و ادغام یکپارچه چندین ماده را فراهم می‌کند.
ادغام یکپارچه:
محصول نهایی اغلب دارای یک انتقال یکپارچه بین دو ماده است، بدون هیچ خط یا شکاف قابل مشاهده‌ای. این می‌تواند محصولی یکپارچه‌تر و از نظر زیبایی‌شناسی دلپذیرتر ایجاد کند.
هندسه‌های پیچیده:
قالب‌گیری تزریقی دوگانه می‌تواند قطعاتی با طرح‌های پیچیده و رنگ‌ها یا مواد متعدد تولید کند که کاملاً با هم هماهنگ هستند.
استفاده از سناریوها:
مناسب برای محصولاتی که نیاز به تراز دقیق و ادغام یکپارچه مواد دارند.
ایده‌آل برای قطعات پیچیده با چندین ماده که نیاز به اتصال و ترازبندی کامل دارند.
لوازم الکترونیکی مصرفی:قاب‌ها و دکمه‌های چندجنسی که نیاز به ترازبندی و عملکرد دقیق دارند.
قطعات خودرو:قطعات پیچیده‌ای مانند سوئیچ‌ها، کنترل‌ها و عناصر تزئینی که مواد سخت و نرم را به طور یکپارچه در هم ادغام می‌کنند.
تجهیزات پزشکی:اجزایی که برای بهداشت و عملکرد، نیاز به دقت و ترکیبی یکپارچه از مواد دارند.
محصولات خانگی:وسایلی مانند مسواک‌هایی با موهای نرم و دسته‌های سفت، یا ظروف آشپزخانه با دسته‌های نرم.
به طور خلاصه، قالب‌گیری روی هم و تزریق دوگانه هر دو تکنیک‌های ارزشمندی در تولید محصولات چندماده‌ای هستند، اما در فرآیندها، ظاهر نهایی محصول و سناریوهای استفاده معمول تفاوت‌های قابل توجهی دارند. قالب‌گیری روی هم برای افزودن مواد ثانویه به منظور افزایش کارایی و ارگونومی عالی است، در حالی که تزریق دوگانه در ایجاد قطعات پیچیده و یکپارچه با ترازبندی دقیق مواد، برتری دارد.
زمان ارسال: ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۴